نار خاتون...

اناری را که ماند بر سر شاخه

جام جهانی چشم هات!


بگذار توصیفش کنم... آهان...جام جهانی چیزی ست که تمام حواس پنجگانه و حتی هشتگانه را غیر از بینایی مختل می کند... به گونه ای که بیننده ی آن نود دقیقه و حتی بیشتر بی وقفه به یک جا چشم دوخته و سراپا هیجان را تجربه می کند و تمام دنیا را هم آب ببرد ایشان خم به ابرو نمی آورد و به تماشا کردنش ادامه می دهد... جام جهانی تمام و کمال مخاطبش را در خود غرق می ...
پلک زدی... از اول...
جام جهانی چیزی ست که...


+ به دعوت خورشید عزیزم:)

++ بنویسید همه تون...


۲۰ خرداد ۹۷ ، ۰۹:۴۱ ۱۱ نظر موافقین ۹ مخالفین ۰
نار خاتون

آینه

موهای از حمام آمده ام را شانه نکرده بالای سرم جمع کردم... حوله را از روی شانه هایم سر دادم و پارچه ی سفیدی که حکم پتوی این شبهای گرم را برای من داشت شلخته دور خودم پیچیدم... رو به رویش نشستم و لبخند زدم از آن لبخند ها که وقتی خطایی میکنم روی لب هایم مینشیند.. خیره نگاهش میکنم که یعنی "ای چشم سخنگو تو بشنو ز نگاهم" ...سری تکان می دهد که یعنی"دیرگاهی ست که من در دل این شام سیاه پشت این پنجره ؛ بیدار و خموش مانده‌ام چشم به راه" لب هایم از هم باز نمی شوند و به وضوح " باز من دیوانه ام مستم...باز می لرزد دلم دستم" سرا پایم را فرا میگیرد... با ترس میگوید:"از دی که گذشت هیچ از او یاد مکن"... با تبسمی تلخ نگاهش میکنم که یعنی "خاموشم اما... دارم به آواز غم خود می دهم گوش" چشمانش را می بندد که "یقین که عشق و غمش حکم نان انسان است"... نگاهم را از او میگیرم و سر به زیر می اندازم "که من زنده ام به درد" ... انگار که دلش برایم بسوزد دستش را به سویم دراز می کند که"تو در من زنده ای من در تو ما هرگز نمی میریم" ... دستم را روی جدار سربی بینمان روی دستش میگذارم که" تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام"...

۱۷ خرداد ۹۷ ، ۱۸:۵۱ ۱۵ نظر موافقین ۱۰ مخالفین ۰
نار خاتون

۲۸ می یا هروقت...


جون به جونم هم کنند من آخرش روشن فکر!! نخواهم شد... هنوز هم شرم و حیا رو میپرستم نه به معنای خجالت کشیدن از طبیعی ترین و بدیهی ترین مسائل... به معنی تو بوق و کرنا نکردن خصوصی ترین مسائل...روز بهداشت قاعدگی روز فقط پرداختن به این نیست که عکسی از این صحنه پخش شد و حذف شد و وای برما که حذف شد... تنها این نیست که از پدر و برادر و و و پنهان نکن و بهشون "حتما" بگو... اتفاقا وقتی دغدغه اصلی این روز بشه این ینی هیچی از بهداشت قاعدگی حالیمون نیست و خودمون به تابو شدن بیشترش دامن میزنیم چون این قضیه همونقدر طبیعیه که وقتی سرت درد میگیره و قرص میخوری... تو هر دوش اگر اذیت شی میبرنت دکتر و اگه از حد تحملت خارج شه چه جسمی چه روانی کمکت میکنن و اگر بفهمن خجالت نداره... تابو شکنی ینی اولین بار دخترتو بغل کنی و بگی تو داری بزرگ میشی و داری آماده میشی که مادر بشی...یادش بدی چی بخوره... یادش بدی چجوری تمیز باشه و از عفونت و عواقب احتمالی رعایت نکردن بهداشت جلوگیری کنه ... که خجالت نکشه اگر میخواد گریه کنه یا ناراحت و عصبیه... بدونه اینم همونقدر برای بدنش ضروریه که غذا خوردن... انقدر طبیعی و عادی که دغدغه ی این روز  "حتما مطرح کردنش" با اعضای مونث و مذکر خونواده نباشه...

۱۵ خرداد ۹۷ ، ۱۷:۱۶ ۳ نظر موافقین ۱۶ مخالفین ۰
نار خاتون

۱ . سلام


گر چه هر که آمد اندکی ما را پَریشان کرد و رفت ...

اما دوستانی هم بودن که میگفتن:

مرو ای دوست مرو ور بروی زود بیا


زود آمدم:)


سلام

۱۲ خرداد ۹۷ ، ۰۰:۴۳ ۱۷ نظر موافقین ۸ مخالفین ۰
نار خاتون