یه دوست وبلاگی داشتم اولین کسی بود که خیلی جدی دعوام کرد که حق نداری به این رابطه که زیباترین بخش عشقه بگی خاک بر سری...
خیلی طول کشید تا قبول کنم س ک س هم بخشی از دوست داشتنه... و این تفکر که این بُعد فقط حیوانیه رو دور بریزم...خصوصا با چیزایی که از زندگی بقیه دیده بودم ...
ولی خب یه دوست دیگه هم داشتم که تو آنی میتونست خلاف اینو ثابت کنه و منو برگردونه به نقطه ی اول...
همه ی اینا این شد که تو نظرم س ک س یه ابزاره و میتونه طیف وسیعی از احوالات رو نشون بده... از یه نفری که این سر طیفه و عاشقه تا اون سر طیفی که طرف خاک بر سره...
به نظر من س.ک.س باید پاداشِ به دست آوردن عشق حقیقی باشه، نه اینکه هر کی از راه رسید حق داشته باشه دسترسی پیدا کنه! س.ک.س قبل از لذت، یه حرمت و احترام فوقالعاده زیاد و حتی میتونم بگم، مقدسی داره...